بی قرار چشم هایت دسته دسته سارها

بی قرار چشم هایت دسته دسته سارها

طعم لب هایت شفای عاجل بیمارها

.

چشم هایت را نبند این بی محلی کافی است

تابگیری قدرت پرواز را از سارها

.

تازه از عطر نفس های تو فهمیدم چرا

کارشان رو به کسادی می رود عطار ها

.

جای رسم دایره گاهی مربع می کشند

عقل را پر داده عشقت از سر پرگارها

.

تا بماند یادگاری چهره ات را می کشم

مثل انسان نخستین بر تن دیوارها