تمامِ اصل امامت دگر زپا افتاد

تمامِ اصل امامت دگر زپا افتاد
اگر غلط نکنم،عرش زجا افتاد

مَهی به ضربتِ شمشیرکین زمین افتاد
همان که حبلِ خدا بود دگر رها افتاد

طلایه دار عدالت،سرورِ قلب نبی
بزرگِ رأفت واحسان،شهِ سخا افتاد

کسی که پشتِ به دشمن نکرده بود هرگز
عدو زدش ز قفا و یَلِ خدا افتاد

جُذامیان که دگر همدمی نخواهند داشت
ز پیر و چاه و فقیران،علی جدا افتاد

تمامِ رونقِ بازارِ بندگی خوابید
زشور و حالِ عبادت دگر صفا افتاد

فغانِ طفل یتیمی زخانه بالا رفت
صدای مسجدِ حنانه در سما افتاد

حسین و زینب و کلثوم نشسته دورِ پدر
حسن برابر بابا،قمر به پا افتاد

منادیان سما،میدهند ندای حزین
که دُخت ختم نبوت،در این عزاافتاد